μπανυάνος

ο, θηλ. μπανυάνα

(όρος που χρησιμοποιείται κυρίως στις ελλ. παροικίες τής Μεγάλης Βρετανίας και τής Αφρικής) ινδός, ινδουιστής.

[ΕΤΥΜΟΛ. Ινδική λ. (πρβλ. μπανιάν)].